jueves, 12 de junio de 2008

Alma

Dende hai un feixe de anos teño a certeza de que as almas das persoas engrandécense a medida que van pasando pola vida. É dicir, normalmente, terá un alma máis fonda unha persoa maior cá unha nova.



Evidentemente, isto vale para persoas que vivan a vida dun xeito valente. Aceptando que na vida vaiche tocar de todo e que cando toca gozar hai que saber facelo. Igual que cando toca sofrir. Saber gozar e sofrir non é tan sinxelo como poida parecer. Hai que aprender. E o órgano que se encarga diso debe ser a alma.



Non sei de quen é a cita (se alguén o sabe que mo diga, por favor) pero é algo así, máis ou menos: Un pai lle explica ó seu fillo: "Cando saibas encarar as cousas boas da vida co mesmo temple cás malas, estarás feito un home".



Desde hace ya tiempo tengo la certeza de que el alma de las personas se engrandece a medida que van viviendo la vida. Es decir, normalmente, una persona mayor tendrá un alma más profunda que una joven.



Evidentemente, esto sirve para personas que vivan la vida de forma valiente. Aceptando que en la vida te va a tocar de todo y que, cuando toca disfrutar hay que saber hacerlo igual que cuando toca sufrir. Saber disfrutar y sufrir no es tan sencillo como puede parecer. A todo se aprende. Y el órgano que se encarga de eso debe ser el alma.



No sé de quién es la cita (si alguien lo sabe que me lo diga, por favor) pero es algo así, más o menos: Un padre explica a su hijo: "Cuando sepas encarar las cosas buenas de la vida con el mismo temple que las malas, serás un hombre hecho y derecho".

2 comentarios:

Cuspedepita dijo...

Totalmente de acordo contigo. Salvo algunhas excepcións, que as hai, como en todo, creo que a xente segue a medrar por dentro cando deixa de medrar por fóra. A alma medra en fondura e en sensibilidade.

CriS dijo...

Hola Xurxo, por aquí estoy, otro día que esté mas espabilada prometo ir escribiendo en gallego y así practico tambien.
No se de quien es la frase, lo he buscado pero no me sale tal cual... cierto es... muy interesante el post... pensaré en ello, insisto, cuando ande mas espabilida, e igualmente te respondo el mail.
besos